حداقل چیزی که فلسفه به من آموخت این است که انسان‌ها در اصل انسانیت و انسان بودن باهم برابرند.
آن چیزی که جاودانه است و از اول خلقت یک انسان بوده و همیشه خواهد بود و فنایی ندارد، روح آدمی، آنکه خدا در انسان دمید در همه ی انسان‌ها برابر است.
حالا این پوسته‌ی ظاهر برای کسی زیبا‌تر و برای کسی زشت‌تر، برای کسی گران‌تر و برای کسی ارزان‌تر، برای کسی سالم‌تر و برای کسی ناقص‌تر، چه اهمیتی دارد!؟
چه کسی گفت زیبایی ارزش است؟
از افکار زشت خودمان بترسیم.
- ۹۵/۰۸/۰۴
