من اگر فیلسوف معروفی بودم، نظریه میدادم که عشق یکجور وا دادن است، یکجور سهل گرفتن است.
من اگر فیلسوف معروفی بودم در تکمیل نظریه ام میگفتم دوست داشتنی که زندگی را سختتر کند عشق نیست.
در اعمال و رفتار و گفتار کسی که دوستش دارید وا دهید، ساده بگیرید.
شاید بپرسید چرا؟
پاسخ ساده است، چون عمر دارد میگذرد.
همین چند صباح را در این کشمکش ها سر نکنید.
با دیگران اگر سخت گرفتید ایرادی ندارد چون دیگرانند و آنها را انتخاب نکرده اید که در کنارشان و با حضورشان آسوده باشید اما کسی که دوستش دارید با دیگران فرق می کند چون قرار است با او دیگران را و دغدغه هایی که دیگران درست میکنند را فراموش کنید.
به او سخت نگیرید باور کنید لازم نیست به او چیزی را بقبولانید، اگر میخواهید در نظر او بزرگ باشید کافی است عشقتان را به او ثابت کنید، ثابت کنید که دوستش دارید و باور داشته باشید که در این میانه چیزی را از دست نداده اید.